به خیالش که جای مهرش امن است

به خیالش که جایی میان سینه ات را از آن خود کرده است

آخر فاصله کار خود را کرد...

وداع مهر من با قلب تو،در تولد شهاب بی تفاوتی رخ داد...!

"سدریک"

ما پيغام دوست داشتنمان را با دود به هم ميرسانيم
نمي دانم آن سو براي تو تكه چوبي هست؟!
من اينجا جنگلي را به آتش كشيده ام.
سدریک:
شعله های دود سادگیت،افق تیره و تار قلب مرا روشن کرد
کاش تردید چشم هایم مرا مبهوت مه غبارآلود زمان نکند
مانده ام با جنگل خشک احساس خویش...!
آسمان یاریم خواهد کرد؟

من نیز آمدن زمستان احساس را نظاره گرم

مرگ تو با سرنوشت شوم من گره خورده است

نفس های آخرم را بدرقه راهت میکنم

همه در این اندیشه می مانند که چقدر دیر می گذرد

و من به وفای تو می اندیشم

مرگ تو،تب احساس مرا زنده نگه نمی دارد

آرام زیر خاکستر سفید بیارام...

"سالروز مرگ پاییز را به تمام سلاطین دنیا تسلیت میگم"

سدریک

ساده تو را از دست ندادم

ساده رفتي

به سادگي مرگ پاييز در شب يلدا

به سادگي طلوع سرد زمستان در قلب پرستوي عاشق

ساده از دست نرفتي

ساده رفتي

ساده رفتي چون خزان گل سرخ در شب مهتابي

ساده رفتي همانند غروب رنگينكمان بر بلنداي ابر زمان

ساده تو را از دست ندادم

ساده رفتي

ساده پر كشيدي بر منتهاي آرزو

ساده گذر كردي از نسيم خنك بهاري

ساده تو را از دست ندادم

ساده خود را شكستم

ساده نرفتي

ساده بدرقه ات كردم

"سدریک"

ساحل امن،قتلگاه قاصدان محبت درياست

نوازش دريا را پاياني نيست

تا زماني كه امواج جوشان عشق خروشان باشند

خروج شبانگاهي به تمناي وصال ماه ديدنيست

جزر و مد عشق رويايي ماه و درياست كه نواي زوال ساحل را در شب يلدا رقم خواهد زد

"سدریک"

باران مهرباني هايت،بغض صخره ها را مي شكند

اي نواي دل انگيز محبت

شوق بيداري نيلوفر،از براي سلام به اولين قطره توست

زير تازيانه احساس تو بودن افتخاريست بزرگ

و چه بي منت روياپرداز آرزوهايم مي شوي

"سدريك"

جلوس شاهین بر تخت زمین محال است

صخره ای بلند و محکم باید بود

بر منتهای خلوص و تمنا...!

"سدریک"

مشق های شنبه را نمی نویسم

نمی خواهم خنده های تصنعیش را روی شب زنده داری مدادم نظاره گر باشم

فلک به از این خفت و خواریست

که سر تعظیم بروی ترک،آغشته به خون آسمان فرود آورد

بیرون خواهم رفت از این حصار

حصاری که به قیمت خون فلک پابرجاست

"سدریک"

چمن زار آرزوی پاییز بود برای بلوغ اسب جوان...!

سرمای زمستان نتوانست خویشاوندی گرگ و اسب سیاه را با طلوع نیلوفر آبی پیوند دهد

چمن زار،مکانی برای چرای گرگ سفید بر قامت اسب اصیل شد

بلوغ گرگ جوان،آرزوی پاییز شد برای چمن زار!!

"سدریک"

گاهی سکوت را ترجیح می دهم

تا اینکه افکار مزاحم خود را با خون آبی خودکار بر زمین سفید دفترم بریزم

خودکار نیز مرا به سکوت فرا می خواند!!!

"سدریک"

زمانی که فدایت شوم،کلمه ای عام می شوم

آن روز،روز مرگ دوست داشتن است

وقتی فرهاد فدای شیرین گشت

هیچ گاه فکر بازگشت را نمی کرد

"سدریک"

پروانه را بنگر

که چگونه عاشقانه های گل و بلبل را می بیند

و خود را در آتش شمع تطهیر می کند! 

"سدريك"

بعد از مردنت چگونه باید بدهکاریم را یپردازم

شاید رفتن من باشد که طلبکار مردن توست

بیا فارغ از حساب و کتاب،بی حساب شویم.

"سدریک"

تو تنهاترین رویای قشنگ منی

مبادا کسی "از خدا بی خبر" تو را برای خودش خواب ببیند.

"سدریک"

هیچ وقت خوب بودن شب را برای کسی آرزو نکن!

چرا که بیان ساده ی صمیمیت قلبت را با ترس تنهایی شبانگاه اشتباه می گیرند.

"سدریک"